عبدالطیف خالد چیمه؛ مسئول کمیته هماهنگی جنبش متحد خاتمیت با انتشار بیانیه ای تصویب قانون غیر مسلمان بودن پیروان جریان قادیانی در قانون اساسی پاکستان در ۷ سپتامبر ۱۹۷۴ را نقطه عطف در تاریخ این کشور برشمرد و گفت: پیروان قادیانیان، بر اساس این قانون حق رسیدن به پست های کلیدی در کشور را ندارند. وی از دولت جدید پاکستان خواست همه دیپلمات هایی که ظن آن می رود متعلق به جریان منحرف قادیانی هستند را شناسایی و آن را از سمت خود خلع کنند.

وی گفت: جنبش جهانی خاتمیت در سال ۱۹۸۴ به رهبری مولانا خان محمد، رئیس شورای اقدام همه حزبی برای حمایت از ختم نبوت پاکستان تاسیس شد. در نتیجه تلاش های صورت گرفته توسط فعالان ارشد این جنبش، ضیاء الحق، رئیس جمهور وقت پاکستان در ۲۶ آوریل ۱۹۸۴ با تصویب یک قانون انجام مراسم و استفاده از شعائر و نمادهای اسلامی برای جریان قادیانی را ممنوع اعلام کرد و این قانون اکنون همچنان بخشی از قانون جزایی پاکستان محسوب می شود، اما متاسفانه دولت قبلی (تحریک انصاف) نسبت به اجرای دقیق آن اهمال می کرد.

پیش از این نیز مولانا حافظ نصیرالدین خاکوانی، رئیس مرکزی شورای جهانی خاتمیت و دیگر رهبران این جنبش از جمله مولانا خواجه عزیز احمد و مولانا سید سلیمان یوسف بنواری، امیر مرکزی شورای مرکزی مولانا محمد اسماعیل شجاع آبادی در سخنانی در یک گردهمایی با بیان اینکه بلال حئی، سفیر پاکستان در آذربایجان، یک قادیانی متعصب است و سفارت پاکستان را به پایگاه قادیانی ها تبدیل کرده است، گفتند: این شخص از محل سفارت پاکستان در آذربایجان سعی می کند مردم، به ویژه دانشجویان پاکستانی را به سوی این جریان منحرف جذب کند و آنها را به دام بیندازد.

به گفته این فعالان، قادیانی ها دشمن پاکستان هستند و بر خلاف قانون اساسی پاکستان، هنوز روی طرح هند متحد کار می کنند و ماموریتشان آسیب رساندن به تمامیت ارضی و استقلال پاکستان است و در این مسیر از هیچ فرصتی برای آسیب رساندن به کشور و ملت دریغ نمی کنند. انتصاب قادیانی ها در سمت های حساس در سفارت پاکستان به منزله به خطر انداختن تمامیت ملی است. ما از دولت پاکستان می خواهیم که اقدام فوری و برکناری بلال های قادیانی را از سمت خود انجام دهد.

مولانا شهاب الدین پوپلزئی، مولانا عزیزالرحمن صنیع، مولانا محمد اعجاز مصطفی، مولانا قاضی احسان احمد و دیگر فعالان جنبش جهانی ضد قادیانی موسوم به جنبش حمایت از خاتمیت نیز در بیانیه مطبوعاتی گفتند که در این راستا، رهبر مرکزی شورای جهانی حمایت از خاتمیت، مولانا الله وسایاء نامه ای به نخست وزیر پاکستان نوشته است که نسخه ای از آن به نهادهای مربوطه از جمله وزارت خارجه فرستاده شده است تا آنها را از عواقب آن آگاه کنند. آنها گفتند که "بلال حئی" یک قادیانی است که طی دو سال گذشته سفیر پاکستان در آذربایجان بوده است. او اقوام قادیانی خود را نیز در آنجا استخدام کرده است که دستیار او در نشر افکار و ادبیات قادیانی است. آنها گفتند: علامه محمد اقبال پدر معنوی پاکستان، قادیانیان را خائن خواند و گفت: قادیانی ها کپی برابر اصل یهودی ها در تضعیف اسلام هستند. شهباز شریف نخست وزیر و بلال بوتو زرداری وزیر امور خارجه باید فوراً به این موضوع رسیدگی کنند و یک سفیر مسلمان را به جای او تعیین کنند.

از سوی دیگر محمد جاوید قصوری، رئیس جماعت اسلامی در بخش مرکزی ایالت پنجاب نیز ضمن مطالبه از دولت پاکستان گفت که در زمان حکومت قبلی، فردی به نام بلال حئی به عنوان سفیر در آذربایجان منصوب شده بود که وی شروع به تبلیغ قادیانی می کرده است. باید در مقابل این امر به شدت برخورد شود و سفارت آذربایجان از جریان پلید قادیانی ها پاکسازی شود. وی گفت: اگر جلوی آن گرفته نشود، بیم آن می رود که دانشجویان مسلمان از مسیر اسلام منحرف شوند.

بلال حئی از ماه ژوئن سال ۲۰۲۰ به عنوان سفیر پاکستان در کشور آذربایجان فعالیت می کند. 

ملاحظه: دولت استعماری انگلیس پس از جنگ آزادی سال ۱۸۵۷ در شبه قاره هند که از سوی مسلمانان و هندوها به صورت مشترک صورت گرفته برای از بین بردن شور و اشتیاق جهاد از دل مسلمانان، شخصی به نام میرزا غلام احمد قادیانی از اهالی قادیان هند را برای ادعای نبوت آماده کرد. میرزا قادیانی با حمایت انگلیس، ادعای دروغین نبوت کرده و به این نحو اساس فرقه ضاله احمدیه را در بین مسلمانان بنا نهاد. پیروان میرزا قادیانی خود را با عنوان "احمدی" می‌خوانند اما به آنها میرزائی یا قادیانی نیز می‌گویند. این افراد، علاوه بر کشورهای هند، پاکستان و بنگلادش در دیگر کشورهای اروپایی نیز حضور دارند. عقاید این فرقه بر خلاف عقاید دیگر مسلمانان بوده و رهبران این فرقه خود را مسلمان و هرکس که آنها را قبول نداشته باشد را کافر تلقی می‌کنند. میرزا قادیانی در برخی از تألیفات خود به ذات اقدس پیامبر اکرم (ص) نیز توهین و سعی کرده است تا با استفاده از هر استدلال یا مسیری خود را پیامبر حقیقی معرفی کند. علامه اقبال شاعر معروف پاکستانی پس از خواندن تألیفات میرزا قادیانی که مبنی بر توهین به حضرت رسول اکرم (ص) بوده، نه تنها به شدت ضد این فرقه ضاله شد، بلکه وی نخستین فردی بود که خواستار ارائه پیش نویسی مبنی بر اینکه قادیانی ها اقلیت های مذهبی غیر مسلمان هستند در مجلس شد. وی در نامه ای نوشته بود، احمدی ها نسبت به اسلام و کشور خائن هستند. به دلیل عدم مقبولیت میرزا قادیانی در جامعه مسلمانان، به عنوان یک پیامبر الهی، پیروان قادیانی، خود را مسلمان و مسلمانان را کافر می‌دانند. پیروان قادیانی برای نشر عقاید ضاله خود از هر وسیله ای استفاده و به طور صریح به نشر عقاید خود می پردازند که این امر موجب درگیری هایی میان مسلمانان و گروه قادیانی شده است. جنبشی با عنوان "ختم نبوت یا خاتمیت" برای قرار دادن قادیانی ها به عنوان اقلیت مذهبی غیر مسلمان در سال ۱۹۵۳ آغاز به فعالیت نمود. سپس در زمان اقتدار ذوالفقار علی بوتو نخست وزیر پاکستان این جنبش مجددا فعال شد. مجلس پاکستان در ۱۶ شهریور ۱۳۵۳ (۷ سپتامبر ۱۹۷۴) پس از بحث طولانی ۱۳ روزه و گوش دادن به مواضع قادیانی ها، این فرقه را به عنوان اقلیت دینی غیر مسلمان قرار داد. این یکی از وقایع تاریخی بود که مجلس ملی پاکستان تحت سیستم جمهوری پس از گفتگوی طولانی مدت و شنیدن مواضع فرقه قادیانی، تصمیم به غیر مسلمان قرار دادن این گروه گرفت. قادیانی ها با سرباز زدن از این قانون و عدم پذیرش قانون تصویب شده، به فعالیت های ضد اسلامی خود ادامه دادند، که درپی آن مجددا در سال ۱۹۸۴ میلادی برای جلوگیری از فعالیت های ضد اسلامی این فرقه، دستور العمل امتناع قادیانی صادر شد. تحت این قانون دو بند بی ۲۹۸ و سی ۲۹۸ به کنوانسیون پاکستان اضافه شدند. طبق این قانون، هیچ قادیانی حق معرفی خود به عنوان مسلمان را ندارد، نمی تواند از شعائر اسلامی استفاده کند و همچنین حق معرفی فرقه خود به عنوان یکی از فرق اسلامی را نیز ندارد. پیروان میرزا غلام احمد قادیانی به دستور میرزا طاهر خلیفه خود، نه تنها این محدودیت را نپذیرفتند، بلکه آن را نقض کردند و در سرتاسر پاکستان آن را به تمسخر گرفتند. قادیانی ها این قانون را نقض حقوق بشر قرار داده و در این رابطه به دادگاه های بین المللی رجوع کردند. دادگاه های بین المللی نیز در رابطه با این موضوع دستور العمل مجلس ملی پاکستان را در دست قرار داده و گفتند که محدودیت استفاده از شعائر اسلامی نه تنها مطابق با قانون اساسی این کشور است، بلکه موجب جلوگیری از تخریب وضعیت امنیتی کشور نیز می‌شود.

دادگاه عالی پاکستان نیز در سال ۱۹۹۳ در تصمیمی درخصوص این فرقه گفت: فرقه قادیانی با این وجود که مسلمان نیستند، با استفاده از شعائر اسلامی و تحت پرچم دین مبین اسلام، سعی در گمراه کردن مردم و توهین به عمد شخصیت های برجسته اسلامی را دارند.

هرچند که چنین قوانینی، علیه فرقه قادیانی، توسط اکثریت آراء نمایندگان مجلس پاکستان تصویب شدند، اما دولت ها تاکنون به طور کامل این قوانین را اجرا نکرده اند. احزاب مذهبی پاکستان در دفعات متعدد از دولت های پاکستان خواستار احترام به قانون و اجرای این قوانین شدند.

این فرقه سعی می کند در بین شخصیت های مهم سیاسی و غیر سیاسی از جمله دانشگاهی و علمی نیز نفوذ پیدا کند، که از جمله آنها عبدالسلام، نخستین دانشمند پاکستانی است که در سال ۱۹۷۹ موفق به کسب جایزه نوبل در زمینه فیزیک شد. وی که بنیانگذار موسسه علم و فناوری هسته ای پاکستان در کمیسیون انرژی اتمی این کشور نیز بوده است، پس از تصویب قانون علیه قادیانیان، در مجلس ملی این کشور پاکستان را برای همیشه ترک کرد. با این حال دولت پاکستان پس از نخستین آزمایش های موفقیت آمیز هسته ای در سال ۱۹۹۸، در مراسمی اقدامات این دانشمند پیرو مکتب قادیانی را مورد قدردانی قرار داد.

با این حال آمار دقیقی از طرفداران این فرقه به دلیل غیر قانونی بودنشان در برخی از کشورها وجود ندارد. فرقه احمدیه دارای شهرهائی تماما احمدی نشین در هند ، پاکستان و بنگلادش می باشد. همچنین با توجه به مهاجرت بسیاری از طرفداران این فرقه به اروپا ، آمریکا و کانادا و چند کشور آفریقائی از جمله تانزانیا می‌توان طرفداران جماعت احمدیه را در حدود ۷ الی ۱۰ میلیون نفر تخمین زد. در حدود ۲۰۰ هزار نفر از پیروان فرقه احمدیه نیز در کشور اندونزی زندگی می‌کنند.

بعد از اخراج سومین خلیفه جماعت مسلمانان احمدیه از پاکستان، مرکز این جمعیت در انگلیس قرار گرفت و امروزه پنجمین خلیفه جماعت احمدیه در شهر لندن زندگی می‌کند. طرفداران فرقه احمدیه در پاکستان حضور داشته و در شهر قادیان هند اکثریت را دارند.

در پاکستان، طرفداران این فرقه حق انجام فعالیت‌های مذهبی و برپایی مساجد خودشان را نداشته و علمای اهل سنت و شیعه آنها را «مرتد» و «گمراه» اعلام کرده اند. اما در هند طرفداران جریان احمدیه و قادیانی ها آزادانه فعالیت می‌کنند. در انگلستان، استرالیا، کانادا و آمریکا جمعیت احمدیه دارای مساجد و طرفدارانی هستند که اکثر آنان را مهاجرین هندی و پاکستانی تشکیل می‌دهند.

منبع و تاریخ خبر: روزنامه نوای وقت و جنگ - ۲۶ آوریل